Ik probeer vrijdag nog een beetje te verwerken. Mijn franse examen, waar ik het ene moment doodsangsten voor had en het volgende moment voelde alsof ik een biertje ging drinken zou volgens mijn papieren 1 uur en 45 minuten duren.... en multiple choice (easy peasy...)
Tja...
dat was het eerste examen dus.... Sophie die al zo vaak naar het toilet moet en haar concentratie toch al niet is wat het geweest is, merkte vlak voor dit begon (om 1 uur) dat hierna nog een "written" examen zou komen van 1 uur en 45 minuten, dat ik dan nog een uur moest wachten ofzo en om half 6 mijn mondeling examen zou zijn... echt makkelijk als je een klein jochie van 2 moet ophalen in de creche voor 6 uur, je nog minstens 15 minuutjes terug naar je werk moet lopen en dan in de vrijdagavondspits (één woord???) minstens 45 minuutjes moet rijden...
dus paniek bij sophie - hele examen houdende mensen bij elkaar geroepen (toch handig soms zwanger te zijn - blame the hormones) vroeger mogen stoppen en mijn mondeling veel vroeger moegen doen... dan rennen naar auto (nog geen 50 meter, wat zeg ik 10 meter volgehouden dan met steken en compleet buiten adem de auto ingerold maar zeker op tijd bij de creche (2 minuutjes voor 6) met de opmerking "ik zei al tegen Milan, die zijn jou vergeten......" leuk voor je hormonen niveau en je schuldcomplex als werkende ouder!
Maar het examen is gedaan, opgestuurd naar Parijs (jaja) en nu maar wachten om te zien wanneer ik de uitslag heb van mijn niveau - maar of ik het wil weten????
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten